Dag 4 - Westkant en Setes Citades

Door: Robert de Kinkelder

Vandaag hebben we weer een toer over het eiland gemaakt. We beginnen op de meest westelijke punt van Soa Miguel, Ponta da Ferraria. Een heel bijzonder gebied. Je komt boven op de kliffen aanrijden en dan gaat er een smalle weg naar beneden. Daar treffen we een hele grillige kustijn met uitstekende tongen van zwart lavasteen. En en doordat de zee nogal wild is slaat het water hoog over de rotsen. En als je dan op het verkeerde moment op de verkeerde plek staat, wordt je natuurlijk nat!

Dit is ook de plek waar je kunt zwemmen in de oceaan. Hier wordt het zeewater door de vulkaan opgewarmd en vermengd met het instromende water. Het was ons al duidelijk gemaakt dat we deze ervaring zeker niet mochten missen. Maar dat gaan we vandaag niet doen. We hebben geen zwempspullen bij ons. Het staat wel op het programma, later in de week! Daarover lees je meer in het verslag van Dag 8 - Piscina Natural água termal.

De volgende stop was Mosteiros, een dorp aan de westkust. Volgens de plaatselijke verhalen zie je voor de kust een paar rotsen in de vorm van een Klooster en een paar Monniken. Je hebt wel heel veel moeten drinken om dat te kunnen bedenken. Maar het uitzicht is natuurlijk geweldig.

Vanuit Mosteiros reden we naar Sete Cidades. Weer een prachtige route. Hier zijn twee meren te vinden Lagoa Azul (blauw meer) en Lagoa Verde (groen meer).

Deze meren zijn de bron voor een van de bekendste legendes van het eiland,  die van prinses Antilia en de herder. Volgens deze legende is het groene meer van Sete Cidades ontstaan uit de tranen van de prinses toen haar vader haar verbood om met haar geliefde te trouwen. Het blauwe meer ontstond uit de tranen van haar geliefde. Een tranentrekkend verhaal! Hier vind je de lange versie.

We vervolgden de weg naar Punta do Rei waarbij we beide meren in 1 plaatje zien.

Op de weg richting huis komen we langs Lagoa do Carvão. Een heel mooi meertje dat aan het einde van een wandelpad in de bossen ligt. 

We vervolgen de weg naar Relva via "uitdagende" weggetjes en door naar ons huis in Candelária. Oh ja, de chauffeur heeft de reizigers via deze uitdagende weggetjes nog even langs een aquaduct uit 18-zoveel gebracht.

We sloten deze prachtige dag af in ons prieel voor een drankje.

Uitdagende weggetjes

Deze kreet komt vaker voor in dit blog. Wat zijn dit? Niet alle wegen zijn verhard op Sao Miguel. Uiteraard is overal te komen over verharde wegen en het wegennet is van goede kwaliteit. En ook n iet onbelangrijk, de "Azorianen" rijden netjes.

Dus zelf rijden is geen enkel probleem en dus ook niet altijd even uitdagend. Maar de onverharde wegen zijn dat wél. We (eigenlijk de chauffeur en zijn co-piloot) namen ze graag. Soms net breed genoeg voor onze auto, soms een beetje veel kuilen en af en toe net niet te steil om het te halen (als je geen losse gravel onder je banden hebt). Toen ik een nat betonpad van 25% (!!) wilde "nemen" kwam er toch wel het nodige commentaar van mijn medepassagiers. En daar hadden ze eigenlijk wel gelijk in.

Dag 1 | Dag 2 | Dag 3 | Dag 4 | Dag 5 | Dag 6 | Dag 7 | Dag 8 | Dag 9 | Dag 10 | 
Dag 11 | Dag 12 | Dag 13 | Dag 14 | Dag 15 |